Facebook

Internet lagun berriak egiteko tresna bihurtu da. Eta baita aspaldiko lagunak erreskuratzeko bidea ere. Horixe da, hain justu, facebook delakoa. Agenda moduko bat da. Bertan, zuk nahi dituzun datuak eta informazioa zintzilikatzen dituzu, baita argazkiak ere, eta horiek denak sarean daude ikusgai, eskuragai. Sare honen bidez jada galduta zenuen jendea aurkitu dezakezu. Eta ezagu-tzen ez dituzunek ere mezua bidali ahal dizute ea beraien laguna izan nahi duzun galdetuz. Dena modu birtualean, noski. Ni tarteka sartzen naiz, baina batez ere besteen orriak kuxkuxeatzera. Eta onartzen dut polita dela zure ingurukoen bizitza iruditan ikusi ahal izatea. Nik ez ditut nire bizitzako argazkiak sartzen. Ez zait gehiagi gustatzen facebookean eta ia edonoren begietara idaztea lagunen bati. Horretarako nahiago ditut mezu pribatuak. Nire teoria da facebooka bilduma bihurtu dela. Lagunak biltzeko lekua. Zenbat eta «lagun» gehiago izan zure zerrendan, are inportanteagoa bazina bezala. Dozenaka, ehunka lagun izan ditzakezu zure zerrendan, nahiz eta horietako askorekin beharbada sekula ez duzun bi hitz gurutzatuko. Baina egon, hor daude, denen bistan.

Behin, adiskidetasunaz berbetan ari ginela, lagun batek esan zidan berak «benetako» adiskide bakarra duela. Bakarra. Hasieran mindu egin nintzen, ni lagun «bakar» hori ez nintzela banekielako. Baina zer-pentsatua eman zidan. Arrazoia zeukan. Facebookean nahi beste ezagun elkartuko dituzu. Baina benetako lagunak. Horietako zenbat dituzu?