Eskuina, muturrerantz

Jakina da eskuin muturreko alderdiak Europako ia estatu guztietan indar handia hartzen ari direla. Kasu batzuetan, gobernuetan daude. Italian, hiru alderdiren arteko koalizioaren buru da Georgia Meloni ultra. Finlandian, lau partiduren arteko koalizioaren kide da eskuin muturra. Frantzian, Le Penen partidua inkesta guztietan lehenengo dago. ... Fenomeno sozio-politiko horrekin batera, beste hau ere ari da gertatzen: eskuineko alderdi klasiko batzuk ultraeskuinaren ideiak edo proposamenak hartuz muturreko posizioetara abiatu dira. Bi gai dira mugimendu hori markatzen dutenak: immigrazioa eta ultranazionalismoa. Lehenengoari buruz, ezagunak dira planteamenduak: mugak itxi, etorkin gehiago etor ez dadin, nahiz eta lan-merkatuan soldata baxuko lanetarako demanda handia dagoen. Maiz, planteamendu horiek diskurtso xenofoboak sortzen dituzte. Aipatu dugun bigarren osagaia, berriz, etorkinen aurkako jarrerekin erraz nahasten da, herritar autoktonoen interesak eta balio kultural eta identitarioak sutsuki defenditzeko helburu edo aitzakiarekin erruduntzat edo etsaitzat hartzen baita gizatalde, komunitate edo kanpoko herrialde bat. Muturrerantz joaten ari den eskuin kontserbadoreak badu hirugarren ezaugarri hau ere: politika ekonomiko neoliberal erradikala aplikatzea, Ongizate Estatua eta justizia soziala deseginez.