Juan Mari Beltranek gaur jasoko du 2024ko Manuel Lekuona Saria

Juan Mari Beltran musika interpretatzaile, ikertzaile, sustatzaile eta irakasleak Eusko Ikaskuntzaren 2024ko Manuel Lekuona Saria jasoko du astearte honetan «musika ondare tradizionala berreskuratu, zaindu eta transmititzeko egindako lanagatik», epaimahaiak azaroan jakinarazitako ebazpenean nabarmendu zuen bezala. Oiartzungo Landetxe Kultur Aretoan izango da ekitaldia eta Ana Urkiza elkarteko lehendakariaren eskutik jasoko du Remigio Mendiburuk sortutako brontzezko eskultura.

Hedabide honi emandako elkarrizketa batean saria «harriduraz» jaso zuela azaldu zuen. Lehenik lau izendatu zirenez «lasai» eraman zuen. «Orain gozoki honi aurre egin behar zaio, digeritu egin behar da», onartu zuen hautatua zela jakitean. Ez da bidean jaso duen lehena, 2021ean Ondare saria ere eman baitzioen «euskal musika herrikoiari egindako ekarpenagatik».

Hala ere, ez du fokua inoiz galdu: «Eguneroko lanean baloratua eta babestua sentitzea, alde batetik, baloratu zaitzatela da: museoan bisita gidatua egiten duzunean, kontzertu bat ematen duzunean, melodia batzuk, abesti batzuk, dantza batzuk jasotzera zoazenean... Eta gero ofiziala dago, beste dimentsio bat duena, eta asko gogobetetzen duena. Nire kasuan oso berezia eta arraroa da, lehenengo sarituetako bat Aita Jorge de Riezu izan baitzen, Aita Donostiaren kantutegiaren edizioan lan egiteko zortea eta ohorea izan nuelarik. [Riezu] oso jakintsua zen, asko ikasi zuen berarekin. Zerrendan oso jende berezia dago, haien ondoan egotea beste sari bat da, ez dut uste maila horretan dagoenik».

Beltranek (Donostia, 1947) 50 urte baino gehiago eman ditu musikaren alorrean, besteak beste, desagertzear zeuden instrumentuak bizirik mantentzen edo espezializatutako liburutegi bat osatzen, zeinak liburu, partitura, disko eta herri musikaren grabazioak biltzen dituen,

Saria 1983an sortu zen, euskal kulturaren alde lan egindako pertsonak goratzeko eta Beltranen kasuan, epaimahaiak adierazi duenez, «Bere lana dibulgazio multidimentsionala izan da, txikitik unibertsalera joan da. Izan ere, instrumentu-familia desberdinak Europako ingurune kulturalean barneratzen eta kokatzen laguntzen du». Gainera, «ondareari abanguardiako itxura ematen asmatu du eta, prestigio gabeko musika-tresnei merezi duten errekonozimendua eman die».